Wstyd niepamięci

Na cmentarzu w Chybiu stoi żenująco zaniedbany, pochodzący z 1922 roku, pomnik poległych w I wojnie światowej mieszkańców nie istniejącej od lat pięćdziesiątych wsi Zarzecze. Władze gminne uznają zabytkową i narodową wartość pomnika, składając przy nim co roku 11 listopada symboliczny wieniec. Niestety, nie znalazły funduszy na jego renowację.

Pomnik ufundowali mieszkańcy wsi Zarzecze w 1922 roku dla upamiętnienia bliskich, którzy zginęli na frontach I wojny światowej. Szczyt nagrobka był zwieńczony figurą orła piastowskiego. Na płycie pomnika wyryto ponad 70 nazwisk poległych. Podczas II wojny światowej Niemcy, bezczeszcząc polskie symbole narodowe, odrąbali orłowi głowę i skrzydło. Podczas dramatycznej akcji wysiedlania mieszkańców Zarzecza w związku z budową zbiornika goczałkowickiego w 1953 roku przeniesiono pomnik na cmentarz do Chybia. Postawiono go w pośpiechu, zamieniono kolumienki, zniekształcając przez to logikę cyfr: 1914-1918. Źle postawiony z czasem zaczął zapadać się w ziemię. Część nazwisk na strawionym erozją piaskowcu stała się nieczytelna. Do dziś orzeł nie odzyskał głowy i skrzydła.

- Zwróciliśmy się do Rady Gminy, aby zdecydowano o odnowieniu tego pomnika, ale wycena renowacji, której dokonał konserwator zabytków, okazała się na tyle wysoka, że naszą prośbę odrzucono - mówią Hermina i Edward Przemykowie, założyciele Towarzystwa Miłośników Zarzecza, którzy od lat społecznie opiekują się nagrobkiem.

- Ten wniosek wpłynął w październiku 1996 roku już po uchwaleniu budżetu, dlatego musieliśmy go odrzucić, ale teraz należałoby to odświeżyć - powiedział Edward Dudkowiak, wójt gminy Chybie, kiedy przypomnieliśmy mu o tej sprawie. Obiecał, że osobiście zajmie się problemem i uwzględni projekt remontu pomnika w nowym budżecie gminy.