PKS poległ w bojach z mikrobusami, do przychodni przybywam cokolwiek spóźniony. Poczekalnia pełna i od razu rozdzwania się telefon. Pacjent prosi o wizytę domową, bo żona przyniosła do domu grypę. Oczyma wyobraźni widzę znudzonego pana, który gapi się w telewizor, lekko przy tym pokasłując. Oczekując podobnego przypadku, niezbyt grzecznie odpowiadam, że przyjedziemy - jeżeli damy radę.
Po przyjęciu pacjentów z poczekalni zostaje niecała godzina na 4 wizyty domowe. Do tego nie ma karetki, sam mam kierować pożyczonym autem. Dębowiec ma ulice, ale nie ma ich na mapach Google. W końcu trafiam pod właściwy adres. Przed domem samochód, pacjentka chodząca. Pewnie, że wygodniej wezwać doktora do domu. Może i zdrowiej, gdy połowa ludzi w poczekalni jest przeziębiona. Ale w ten sposób jeden lekarz nie obsłuży tylu pacjentów, co w przychodni. Zostaje ostatni wyjazd: do Pierśćca. Jadę na pewniaka, spoglądając na ściągę z map Google. Ulicę znajduję bez błądzenia, ale numer? Nie ma go na ogrodzeniu żadnej posesji. Na budynkach też nie widzę. W miastach nie zawsze jest lepiej. Tynki na niektórych blokach odnowiono, zamalowując wielkie cyfry, tabliczek brak. Uff, dostrzegam numer. Tu mieszka pacjent, którego ofuknąłem. Przygotowuję się na niemiłą rozmowę, ale drzwi otwiera zatroskana żona, nie w głowie im pretensje. Mąż leży jak Łazarz, nie ma siły usiąść, choć to mężczyzna krzepki i niestary. Przepraszam go za oschłość. O mało nie padł ofiarą tych, którzy mogli przyjechać do przychodni.
Burze nad całą Polską
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
